Μόνο κύκλους
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Κάββαλου Στέργια |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2008 | 5 | 5' | Μυθοπλασία | Δράμα |
Σύνοψη
Εκεί που πάει να αρχίσει η ζωή σου, τελειώνει. Εκεί που πάει να ανθίσει η αγάπη, μαραίνεται. Οι άλλοτε ευτυχισμένες νεανικές φιγούρες κύκλους κάνουν γύρω από τον εαυτό τους. Με τα όνειρα να ασφυκτιούν στην προσφερόμενη καθημερινότητα. Ένας κόσμος που δεν απελευθερώνει τις δημιουργικές του δυνάμεις, που ακόμα να μάθει να δίνει την ευκαιρία. Ένα σύμπαν που δεν συνωμότησε για να πετύχεις. Κι η αγάπη να πλανιέται αδύναμη σε σκοτεινές γειτονιές. Ακόμα να ξημερώσει...
Περίληψη
Καλοκαίρι. Εξάρχεια. Ο Νίκος έχει αράξει με τους κολλητούς του σε ένα πεζούλι του πεζόδρομου. Η Βάλια ψάχνει να τους βρει. Ψάχνει τη συνέχεια της όμορφης εκείνης ιστορίας που θα μπορούσε να είναι η ιστορία της αγάπης τους. Γνωρίστηκαν σε ένα μπαρ. ¨Μακάρι να έρθει να μου μιλήσει» είπε μέσα της. Και ήρθε και της μίλησε και τα βρήκανε. Ορεξάτο και δημιουργικό τυπάκι ο Νίκος που λάτρευε το φιλμ και μιλούσε για τα γυρίσματα της ταινίας που μόλις τέλειωσε, για την επόμενη που θα ξεκινούσε. «Ευτυχισμένος άνθρωπος» είχε σκεφτεί τότε η Βάλια. Σπάνια συναντάς τέτοια λαχτάρα για δουλειά. Τον θέλησε ακόμη περισσότερο. Μυστικά να ρουφήξει από τον ενθουσιασμό και τη ζωντάνια τους. Η φόρα της κόπηκε όχι με τηλεφώνημα αλλά με μήνυμα του Νίκου. «Δεν μπορώ άλλο». Στο μυαλό της το δεν μπορώ έγινε δεν θέλω και αποφάσισε να ξεκόψει. Μαχαίρι και μην μπορώντας να καταλάβει λόγους και αιτίες. Και τώρα ήταν εκείνος που της είχε τηλεφωνήσει και της ζητούσε συνάντηση. Με όλη την ανασφάλεια και τους φόβους της πρώτης απόρριψης πήγε να τον βρει. Μεθυσμένα λόγια από αλκοόλ και χασίς. Δεν λένε ότι το ποτό βγάζει στη φόρα τις αλήθειες; Τα πάντα εν σοφία ελάλησαν. Η μπύρα έκανε τον Νίκο να πει τη δική του αληθινή ιστορία εκείνη ενός 28χρονου που ζούσε ακόμα με τη μαμά του, που και του χρωστούσαν και δουλειά δεν έβρισκε, που ζούσε για την κάμερα μα η κάμερα δεν μπορούσε πια να τον ζήσει, που την είχε ερωτευτεί τρελά και με τη μία αλλά δεν είχε ψιλά ούτε πορτοκαλάδα να την κεράσει και θεώρησε καλύτερα να την κάνει πέρα. Πώς να ζήσεις τους έρωτές σου όταν η ίδια σου ζωή κρέμεται από αόρατα νήματα συναδελφικών μαχαιρωμάτων και αδιεξόδων επιβίωσης; Στο περιθώριο ενός κόσμου που σε τρέφει μόνο με ψευδαισθήσεις και μετά στέλνει τα όργανα της τάξης να σε μαζέψουν. Στην απέξω ενός κράτους που καταστέλλει ελπίδες και όνειρα, που το μόνο που σου προσφέρει είναι να σου στερεί. Στο αδιέξοδο μιας κοινωνίας που κάνει τα αυτονόητα, ουτοπικές επιδιώξεις.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Διαβάστε τo σενάριo
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |