Χήρα στρατηγού
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | Κανελλόπουλος Δημήτρης |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2006 | 9 | 19' | Μυθοπλασία | Κωμωδία |
Σύνοψη
Από τότε που πέθανε ο άνδρας της, ο Ανδρέας, η κυρία Αντωνία, έχει μόνο τη φωτογραφία του να μιλά. Είναι, σχεδόν, σίγουρη ότι εκείνος την ακούει. Αυτή τη σιγουριά της, την μεταβιβάζει και σε μας που την παρακολουθούμε.
Περίληψη
Η κυρία Αντωνία, για τη γειτονιά, είναι η μισότρελη χήρα του στρατηγού. Μερικές φορές, όπως λέει, νομίζει ότι ακούει το μακαρίτη καθώς μιλά στη φωτογραφία του. Αναρωτιέται και η ίδια μήπως τελικά είναι τρελή. Την παρακολουθούμε να μιλά για τον άνδρα της, το γάμο τους, για τη ζωή της αφού τον έχασε, για το πόσο δύσκολο της είναι να πλησιάσει και να καταλάβει τους ανθρώπους γύρω της. Σε ποιόν απευθύνεται όμως; Στον μακαρίτη στρατηγό μέσω της φωτογραφίας του, στο θεατή ή σε κάποιον άλλο; Είναι στ’ αλήθεια τρελή και απλώς παρακολουθούμε το παραλήρημα της; Το τέλος, μας δίνει μια απάντηση σαφή, όσο και διφορούμενη.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η περίπτωση της κυρίας Αντωνίας, είναι μια κωμική περίπτωση. Ή τουλάχιστον, με μια τέτοια διάθεση είναι ιδωμένη και γραμμένη η ιστορία αυτή. Η ίδια η ηρωίδα είναι μια κωμική φιγούρα και δύσκολα, εμείς οι «κανονικοί» άνθρωποι, θα μπορούσαμε να τη δούμε ως διαφορετική. Γιατί, αν και οικεία, (πόσες αλήθεια τέτοιες περιπτώσεις δεν έχει ο καθένας μας να απαριθμήσει;) εξαιτίας της απόστασης που εμείς προτιμούμε να κρατάμε, ποτέ δε μαθαίνουμε την άλλη, την πίσω, την άγνωστη όψη. Τη σκληρή, ή ακόμα και την τραγική. Η περίπτωση της κυρίας Αντωνίας είναι τυπική αυτού του είδους. Σαράντα χρόνια γάμου με έναν άτεγκτο στρατιωτικό, την έχουν καταστήσει ένα πλάσμα μοναχικό, αλλότριο, αντικοινωνικό. Αυτό είναι το δράμα της. Ότι πια, αδυνατεί να κατανοήσει τους κώδικες της επικοινωνίας με τους γύρω της. Τόσο που, όταν έχει την ευκαιρία να μιλήσει σε κάποιον, το κάνει με έναν τρόπο μάλλον ανορθόδοξο. Κι αυτό ακριβώς, που αποκαλύπτεται στον αναγνώστη ή στον θεατή στο τέλος της ιστορίας, αναδεικνύει και υπερθεματίζει τόσο το κωμικό, όσο και το τραγικό της υπόθεσης αυτής. Πάνω σε αυτή την ισοστάθμιση, θα πρέπει να βασιστεί η κατασκευή αυτής της ταινίας, για να πετύχει στις προθέσεις της. Ο θεατής να προσλάβει την αποπνικτική τραγωδία, χωρίς να του γίνει φορτική, κουραστική και απωθητική (αφού όπως είπαμε, όλοι μας προτιμούμε να κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας).
Διαβάστε τo σενάριo
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |