Σεναριογράφοι

Σεναριογράφος	Μακρίδης Μπάμπης

---

Στοιχεία Σεναρίου

Τίτλος στα αγγλικά
The last fakir

Έτος συγγραφής	Αριθμός σελίδων	Υπολογιζόμενη διάρκεια	Κατηγορία	Είδος
2005	4	15'	Μυθοπλασία	Φανταστικός κινηματογράφος

Σύνοψη

Ο Αλή Καζάν είναι ο τελευταίος αυθεντικός φακίρης που έχει μείνει σε μας, σε αυτούς τους καιρούς της κοροϊδίας και απατεωνιάς.

Περίληψη

Η ιστορία αρχίζει όταν ο Ιμπρεσάριος πίνοντας τον καφέ του σε  ένα  Ινδικό καφενείο ανακαλύπτει τον ταλαντούχο Ινδό Φακίρη Αλί Καζάμ που μόλις έχει φτάσει στην πόλη. Του προσφέρει στέγη και τροφή.Οργανώνει  μαζί του παραστάσεις  μέσα στο παλιό του θέατρο, που γνώρισε δόξες και τιμές όταν ο ίδιος ως ταχυδακτυλουργός εκτελούσε τα νούμερα του εκεί. Οι μέρες αυτές όμως έχουν τελειώσει, μετά από το ατύχημα που είχε όταν εκτελούσε το νούμερο με το πριόνι και το κορίτσι στο κουτί. Αυτό το γεγονός έβαλε κάποια όρια στην ζωή του.
Σε αυτά τα όρια προσπαθεί να κρατήσει τον φακίρη και το θέαμα που προσφέρει στο κοινό του θεάτρου.Ο Φακίρης στην σκηνή παρόλες τις υπερβατικές ικανότητες που έχει ακολουθεί τις απαιτήσεις του Ιμπρεσάριου. Καταπίνει και μασάει γυαλιά με την συνοδεία ινδικής μουσικής.
Παρόλα αυτά όταν η νιρβάνα του φτάνει σε κάποια όρια μπορεί να μετακινεί αντικείμενα με την θέληση του. Να λυγίζει κουτάλια, να κάθεται στα καρφιά.
Ο Ιμπρεσάριος καταπιέζει αυτές τις δυνατότητες του φακίρη γιατί τις θεωρεί εκτός ορίων και όχι αυτού του κόσμου.
Οι θεατές μειώνονται  γι’ αυτό ο Ιμπρεσάριος ανεβάζει την επικινδυνότητα του θεάματος. Ο Φακίρης στωικά δέχεται να καταπιεί ένα σπαθί.
Το καταπίνει ως μέρος της παράστασης και τραυματίζεται σοβαρά. Χάνει τις φωνητικές του χορδές. Δεν θα ξαναμιλήσει ποτέ.
 Ο Ιμπρεσάριος δεν σταματά και ζητά από τον Φακίρη να ετοιμαστεί για ένα καινούργιο νούμερο.Του ζητά να βουτήξει σε δεξαμενή με νερό δεμένος χειροπόδαρα με αλυσίδες και λουκέτα.. Ο τραμαυτισμένος Φακίρης για μια ακόμη φορά δέχεται στωικά την πρόταση. Να γίνει ο νέος Χουντίνι.
Αρχίζουν την εξάσκηση .  
Κάτω όμως από αυτή την πίεση ο νόστος για την πατρίδα έρχεται στην επιφάνεια. Το βλέμμα του Φακίρη καρφώνεται πάντα στο κάδρο με την φωτογραφία του Γάγγη που υπάρχει στο καφενείο που πίνει το τσάι του.Εκεί στο καφενείο Ινδός γερό-σοφός , ανακαλύπτει τις υπερβατικές ικανότητες  του φακίρη .Του δίνει ένα μυστικιστικό βιβλίο. Αυτός με την βοήθεια του βιβλίου αναπτύσσει περισσότερο αυτές του τις ικανότητες . Ετοιμάζει την φυγή του μέσα από την μυστικιστική οδό. Στο τέλος και κατά την διάρκεια εξάσκησης ελέγχου της αναπνοής μέσα στο νερό για το νούμερο με τις αλυσίδες ο Φακίρης εξαφανίζεται  «μαγικά» από την μπανιέρα. Το «χουντινικού  τύπου» νούμερο δεν θα γίνει ποτέ. Ο Ιμπρεσάριος ψάχνει τον Φακίρη στις σωλήνες τις ύδρευσης. Φωνάζει το όνομά του. Το κάδρο με την φωτογραφία του Γάγγη κρέμεται παράταιρα στον τοίχο του καφενείου.

Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου

Η πορεία της φυγής ενός Ινδού Φακίρη, ενός μύστη, από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ενός Ευρωπαίου πρώην ταχυδακτυλουργού - μάγου και νυν «καλλιτεχνικού»  Ιμπρεσάριου. Η φυγή μέσα απο την μυστικιστική οδό.
Η διάθεση της αφήγησης πατάει με το ένα πόδι στην κωμωδία και με το άλλο στον μαγικό ρεαλισμό όπως ορίζεται από την λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία..Το υπερρεαλιστικό που προσπαθεί να στριμωχτεί μέσα στην καθημερινότητα  η οποία το αποβάλλει και το εξοστρακίζει .
Αν η ιστορία λετουργούσε ως θρησκευτική παραβολή ο Ινδός Φακίρης θα ήταν  ο ορισμός του αγίου, η ενσάρκωση του καλού και του «μαγικού» στην γη, αυτός που πατάει περισσότερο στον ουρανό παρά στην γη. Από την άλλη πλευρά  ο Ιμπρεσάριος  θα ήταν ο σκληρός ρεαλισμός, το όριο στις πράξεις του ανθρώπου.
Ο μυστικισμός που συνοδεύει τον χαρακτήρα του Φακίρη είναι η μόνιμη διαβεβαίωση ότι πατάει  περισσότερο στον ουρανό παρά στη γη. Η σκληρότητα του Ιμπρεσάριου και η δειλία του  ξεκινά από το παρελθόν του. Η επαφή του με το μαγικό ήταν απλώς μια ταχυδακτυλουργική οθφαλμαπάτη, ένα τρυκ που κάποια στιγμή τον πρόδωσε και τον έστειλε πίσω στην πεζή καθημερινότητα. Από τότε κάθε υπέρβαση είναι απαγορευτική γι’ αυτόν καθώς και για τους ανθρώπους που ορίζει (στην συγκεκριμένη περίπτωση τον Φακίρη).
Ο χώρος και ο χρόνος της ταινίας δεν ορίζεται. Η κινηματογραφική γραφή παρακολουθεί σαν θεατής τα δρώμενα. Η κάμερα αποστασιοποιημένη περιγράφει την δράση. Μεγάλα μονοπλάνα θα προσδώσουν έναν πραγματικό χρόνο  στα τεκτενόμενα. Ό,τι υπερρεαλιστικό συμβαίνει δεν «κλέβεται» από το μοντάζ. Τα μεγέθη των κάδρων σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γενικά.Το μοντάζ παρεμβαίνει  στα απολύτως απαραίτητα. Ο χρόνος είναι παρόν και κατακερματίζεται όταν υπάρχει ουσιαστικό πέρασμά του. Τα fades to black δηλώνουν αυτό το πέρασμα.
Το Ινδικό καφενείο είναι η πατρίδα σε μια ξένη χώρα. Τα καμαρίνια είναι το σπίτι-κελί (με την μοναστηριακή  έννοια) του Φακίρη αλλά και ο χώρος αποθήκευσης της μνήμης του Ιμπρεσάριου. Το θέατρο προσφέρει λαικό θέαμα για λαικό κόσμο. Μυρίζει παρακμή.
Ο Φακίρης είναι η κλασική μορφή του Φακίρη. Ινδός γύρω στα 35, λεπτός με βλέμμα γκουρού. Βλέμμα στο άπειρο. Οστεώδης μορφή. Ο Ιμπρεσάριος Ευρωπαίος γύρω στα 45-50. Κουτοπόνηρος,σκληρός  που όμως δεν πείθει. Ο Ινδός  σοφός  γέροντας είναι η λύση στην ιστορία. Ο από μηχανής θεός που με την βαθιά του γνώση τελειώνει την ιστορία
Η εικόνα είναι έγχρωμη . Η φωτογραφία με τον ρεαλισμό της δεν επεμβαίνει σε όσα « παράξενα » συμβαίνουν. Με αυτόν το τρόπο βοηθάει στο να γίνουν πιο πραγματικά. Ουσιαστικά δέχεται τα όσα διαδραματίζονται για να τα δεχθεί και ο θεατής. Στις παραστάσεις όμως του Φακίρη στο θέατρο βοηθάει δραματουργικά για να προσδώσει  σε όσα γίνονται επί σκηνής.τον απαραίτητο μυστικισμό. Εξάλου πρόκειται για θέατρο.
Η ταινία δεν έχει καμία σχέση με παραψυχολογικό θρίλλερ.

---

Φωτογραφίες σχετικές με το σενάριο

Φωτογραφία 1 , Φωτογραφία 2 , Φωτογραφία 3

---

Διαβάστε τo σενάριo

Το σενάριο σε αρχείο Word

Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.

Όνομα *

Κείμενο προς το σεναριογράφο
(γράψτε οπωσδήποτε ονοματεπώνυμο και email, για να επικοινωνήσει ο σεναριογράφος μαζί σας) *

Γράψτε το email σας: Γράψτε το κείμενό σας:

Γράψτε τον κωδικό *