Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ
Σεναριογράφοι
| Σεναριογράφος | ΓΑΛΑΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ |
|---|
Στοιχεία Σεναρίου
| Έτος συγγραφής | Αριθμός σελίδων | Υπολογιζόμενη διάρκεια | Κατηγορία | Είδος |
|---|---|---|---|---|
| 2010 | 2 | 3' | Μυθοπλασία | ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΡΑΜΑ |
Σύνοψη
Ο Μακρυγιάννης προσεύχεται στον Θεό. Μέσα από τα ματια του περνάει ολόκληρος ο αγώνας για Ελευθερία ενός υποδούλου Έθνους , ο συνεχιζόμενος αγώνας εναντίον νέων τυράννων, το προσωπικό κόστος ενός αγωνιστή. Στην παράκληση του προς τη Δύναμη εκείνη που μόνη αυτή του έχει απομείνει σαν ελπίδα , προσβλέπει και ελπίζει αλλά απογοητευμένος προφητεύει το μέλλον ενός λαού που πάντα θα πληρώνει με ποτάμια αίμα τη διχόνοια και τους Προστάτες που εκείνος φέρνει για να τον σώσουν.
Περίληψη
Παρακολουθούμε τον αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης Στρατηγό Μακρυγιάννη σε μια πολύ ανθρώπινη και συγκινητική στιγμή: 13 Αυγούστου 1852 και στο ησυχαστήριο του σπιτιού του κοντά στους Στύλους του Ολυμπίου Διός στο τέλος της ζωή του, άρρωστος, ταλαιπωρημένος από τις πληγές που είχε λάβει στην διάρκεια του αγώνα, αλλά πιο πολύ απογοητευμένος από το κυνηγητό που έχει υποστεί από την «επίσημη Ελληνική πολιτεία» και τον κατατρεγμό όλων εκείνων που μάτωσαν για τη λευτεριά, βρίσκεται στην ουσία φυλακισμένος μέσα στο ίδιο του το σπίτι με την οικογένεια του. Καταφεύγει στο μοναδικό καταφύγιο των ανθρώπων πριν από τον θάνατο : τον Θεό. Γινόμαστε μάρτυρες μέσα από τον μονόλογο του, αυτής της ιδιαίτερης προσευχής , στην ουσία μιας σκιαγράφησης του Αγώνα, της εκμμεταλευσης του και της κατάντιας όλων εκείνων των αξιών που ο αγωνιστής πάλεψε. Πάνω από όλα φαίνεται η αγωνία του για την τύχη της Πατρίδας αλλά και του μέλλοντος του δικού του και των ανθρώπων του. Στο τέλος γίνεται μια αναγωγή της τύχης που έχει ο κάθε αγωνιστής όπως ο Μακρυγιάννης από όλους εκείνους που αναλαμβάνουν να δρέψουν και να εκμμεταλευτουν τους καρπούς κάθε ανθρωπίνου αγώνα.
Κείμενο προθέσεων σεναριογράφου
Η «Επίκληση προς το Θεό» που ο Μακρυγιάννης έγραψε τρεις ημέρες πριν από την μεταγωγή του στον Μεντρεσε τον Αύγουστο του 1852 ( Τούρκικη Φυλακή που ακόμα σώζεται απέναντι από τους « Αέρηδες» στην Πλάκα) περιλαμβάνεται στο έργο του αγωνιστή « ΟΡΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΑΜΑΤΑ» , σχετικά άγνωστο σε σχέση με το μνημειώδες (από κάθε άποψη) των «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ» του. Πρόθεση μου είναι αυτή η ανίχνευση της ψυχολογικής διάθεσης ενός ηρωα που αποκλειστικός γνώμονας στη ζωή του ήταν η Ελευθερία με κάθε προσωπικό τίμημα. Ατόφια, ασυμβίβαστη, αδιαπραγμάτευτη. Ο συγκρουσιακός χαρακτήρας του γέρου και καταβεβλημένου αγωνιστή, μέσα από τον «κατ’οικον περιορισμό» που του είχε επιβληθεί, βρίσκει εξομολογητή τη μόνη αρχή που παραδέχεται : τον Θεό. Θέλησα απλά να παρακολουθήσω –μέσα από την απαράμιλλα ζωντανή, αφτιασιδωτη γλώσσα του – αυτή την προσωπική πια αγωνία του Μακρυγιάννη: για την Πατρίδα, την οικογένεια του, τον ίδιο. Αλλά και να επισημάνω την δραματικά ίδια τραγική πορεία των ιδεολόγων, την ματαιότητα ενός αγώνα πάντα προδομένου, το ανθρώπινο τελικά τίμημα σε ένα βωμό εκμμεταλευσης αλλά τελικά αναγκαίου για την επιβίωση.
Φωτογραφίες σχετικές με το σενάριο
Φωτογραφία 1 , Φωτογραφία 2 , Φωτογραφία 3Διαβάστε τo σενάριo
Μπορείτε να στείλετε email στο σεναριογράφο μέσω της παρακάτω φόρμας.
Σχόλια επισκεπτών
| Γράψτε τα σχόλιά σας για το σενάριο. |