Η σύνοψη και η περίληψη όλων των σεναρίων με αλφαβητική σειρά

...για να δείτε εύκολα ποια σας ενδιαφέρει να διαβάσετε!


Ο τελευταίος φακίρης

Σύνοψη

Ο Αλή Καζάν είναι ο τελευταίος αυθεντικός φακίρης που έχει μείνει σε μας, σε αυτούς τους καιρούς της κοροϊδίας και απατεωνιάς.

Περίληψη

Η ιστορία αρχίζει όταν ο Ιμπρεσάριος πίνοντας τον καφέ του σε  ένα  Ινδικό καφενείο ανακαλύπτει τον ταλαντούχο Ινδό Φακίρη Αλί Καζάμ που μόλις έχει φτάσει στην πόλη. Του προσφέρει στέγη και τροφή.Οργανώνει  μαζί του παραστάσεις  μέσα στο παλιό του θέατρο, που γνώρισε δόξες και τιμές όταν ο ίδιος ως ταχυδακτυλουργός εκτελούσε τα νούμερα του εκεί. Οι μέρες αυτές όμως έχουν τελειώσει, μετά από το ατύχημα που είχε όταν εκτελούσε το νούμερο με το πριόνι και το κορίτσι στο κουτί. Αυτό το γεγονός έβαλε κάποια όρια στην ζωή του.
Σε αυτά τα όρια προσπαθεί να κρατήσει τον φακίρη και το θέαμα που προσφέρει στο κοινό του θεάτρου.Ο Φακίρης στην σκηνή παρόλες τις υπερβατικές ικανότητες που έχει ακολουθεί τις απαιτήσεις του Ιμπρεσάριου. Καταπίνει και μασάει γυαλιά με την συνοδεία ινδικής μουσικής.
Παρόλα αυτά όταν η νιρβάνα του φτάνει σε κάποια όρια μπορεί να μετακινεί αντικείμενα με την θέληση του. Να λυγίζει κουτάλια, να κάθεται στα καρφιά.
Ο Ιμπρεσάριος καταπιέζει αυτές τις δυνατότητες του φακίρη γιατί τις θεωρεί εκτός ορίων και όχι αυτού του κόσμου.
Οι θεατές μειώνονται  γι’ αυτό ο Ιμπρεσάριος ανεβάζει την επικινδυνότητα του θεάματος. Ο Φακίρης στωικά δέχεται να καταπιεί ένα σπαθί.
Το καταπίνει ως μέρος της παράστασης και τραυματίζεται σοβαρά. Χάνει τις φωνητικές του χορδές. Δεν θα ξαναμιλήσει ποτέ.
 Ο Ιμπρεσάριος δεν σταματά και ζητά από τον Φακίρη να ετοιμαστεί για ένα καινούργιο νούμερο.Του ζητά να βουτήξει σε δεξαμενή με νερό δεμένος χειροπόδαρα με αλυσίδες και λουκέτα.. Ο τραμαυτισμένος Φακίρης για μια ακόμη φορά δέχεται στωικά την πρόταση. Να γίνει ο νέος Χουντίνι.
Αρχίζουν την εξάσκηση .  
Κάτω όμως από αυτή την πίεση ο νόστος για την πατρίδα έρχεται στην επιφάνεια. Το βλέμμα του Φακίρη καρφώνεται πάντα στο κάδρο με την φωτογραφία του Γάγγη που υπάρχει στο καφενείο που πίνει το τσάι του.Εκεί στο καφενείο Ινδός γερό-σοφός , ανακαλύπτει τις υπερβατικές ικανότητες  του φακίρη .Του δίνει ένα μυστικιστικό βιβλίο. Αυτός με την βοήθεια του βιβλίου αναπτύσσει περισσότερο αυτές του τις ικανότητες . Ετοιμάζει την φυγή του μέσα από την μυστικιστική οδό. Στο τέλος και κατά την διάρκεια εξάσκησης ελέγχου της αναπνοής μέσα στο νερό για το νούμερο με τις αλυσίδες ο Φακίρης εξαφανίζεται  «μαγικά» από την μπανιέρα. Το «χουντινικού  τύπου» νούμερο δεν θα γίνει ποτέ. Ο Ιμπρεσάριος ψάχνει τον Φακίρη στις σωλήνες τις ύδρευσης. Φωνάζει το όνομά του. Το κάδρο με την φωτογραφία του Γάγγη κρέμεται παράταιρα στον τοίχο του καφενείου.


Ο Τίμος delivery

Σύνοψη

Ο Τίμος, ένας άτυχος νέος, μετά από μέρες ανεργίας βρίσκει δουλειά στην πιτσαρία του Τάσου και της Σούλας ως διανομέας. Καβάλα στην μηχανή και μετά την πρώτη επιτυχημένη έξοδο όλα ανατρέπονται στην διάρκεια από έναν ψευτοζητιάνο, μια παρέα μικρών γύφτων κλεφτών και από την υπέροχη παρουσία μιας όμορφης νεαρής που αποσπώντας την προσοχή του Τίμου καθώς τρέχει με την μηχανή τον αναγκάζει σε πρόσκρουση σ’ έναν κάδο απορριμμάτων. Όταν αργά το απόγευμα επιστρέφει στην πιτσαρία κρατώντας μόνο το τιμόνι της μηχανής δέχεται την οργισμένη επίθεση του Τάσου. Ο Τίμος προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα υποχρεώνεται σε άτακτη φυγή.

Περίληψη

Όλη η αγωνία και όλη η χαρά της πρόσληψης του Τίμου σε μια πιτσαρία όπου διευθυντές και ιδιοκτήτες ήταν ένα κοιλιόδουλο υπέρβαρο ζεύγος , ο Τάσος και η Σούλα, κράτησε μια ημέρα. Ο Τίμος ένας άτυχος νέος που γνώριζε τι θα πει ανεργία και έλλειψη αγαθών, κατάφερε να προσληφθεί χάρις την μία αναρτημένη αγγελία στην προθήκη της πιτσαρίας του Τάσου και της Σούλας. Η πρόσληψη καλή, το ζεύγος ανθρώπινο. Χορταίνουν την πείνα του πριν τον ρίξουν στον αγώνα της επιβίωσης. Η εργασία όμως ποτέ δεν έχει τέλος, έχει μόνον αρχή και κάθε αρχή όπως είναι δύσκολη για όλους έτσι ήτανε και για τον ήρωα της καθημερινότητας, τον Τίμο. Χαρούμενος, ευτυχισμένος για το αναπάντεχο ρίχνεται στην μάχη της διανομής. Η ατυχία του όμως που συνέχιζε να τον ακολουθεί, τον ακολούθησε και εδώ ως σκιά. Παρ’ ότι άπειρος κατάφερε στην πρώτη του έξοδο να τα πάει περίφημα δίνοντας έτσι πρόσκαιρη χαρά στο ζεύγος για την επιλογή τους. Στην συνέχεια όμως λες και έτσι έπρεπε να γίνει για να νοιώσει την πίεση της καθημερινότητας άλλη μια φορά, πέφτει από σφάλμα σε σφάλμα. Τίποτα δεν πάει καλά. Φιλότιμο άτομο ο Τίμος, πονόκαρδος κρίνοντας από τα βιώματά του δεν μπορεί να αντισταθεί στο παρακλητικό ύφος ενός γέρου ψευτοζητιάνου στον οποίο και χαρίζει τις πρώτες του εισπράξεις. Στην επόμενη έξοδο υποχρεώνεται σε στάση σε έναν κόκκινο σηματοδότη όπου καθώς ένα γυφτάκι τον απασχολεί άλλα δύο του αδειάζουν το κιβώτιο με τις πίτσες. Ο σηματοδότης γίνεται πράσινος, ο Τίμος αναχωρεί αλλά στον πρώτο πελάτη αντιλαμβάνεται την κλοπή. Παρ’ όλα αυτά επιστρέφει στην έδρα για νέες παραλαβές και νέες εξορμήσεις. Κινείται με μεγαλύτερη ταχύτητα για να προλάβει την διανομή. Κάποια στιγμή σε μια στροφή χάνει για λίγο την ισορροπία του. Τα κατάφερε όμως να συνεχίσει την πορεία του χωρίς ανατροπή. Στην συνέχεια όμως όλα τελείωσαν γιατί αυτό έπρεπε να γίνει. Μία όμορφη νέα στην στάση του λεωφορείου παγιδεύει το βλέμμα του με αποτέλεσμα ο Τίμος να προσκρούσει με φόρα σε παρακείμενο κάδο. Τα πάντα γύρω του βούλιαξαν. Ψυχή και μηχανή διαλύθηκαν, οι πίτσες σκόρπησαν γύρο του. Περήφανο άτομο ο Τίμος δεν επιλέγει τον δρόμο της φυγής αλλά της επιστροφής. Ματωμένος, κουρελής και κρατώντας μόνο το τιμόνι της μηχανής επιστρέφει στην πιτσαρία όπου ο έκπληκτος Τάσος οργίζεται καθώς δεν νοιώθει καμιά ικανοποίηση από τις απαντήσεις του Τίμου. Είναι έτοιμος να αρπάξει τον πλάστη, πράγμα που αντιλαμβάνεται ο Τίμος και με γρηγοράδα κατευθύνεται προς την έξοδο. Βγαίνει στο πεζοδρόμιο και υποχωρεί λίγα βήματα απ’ όπου βλέπει απαθής τους σφηνωμένους στην έξοδο Τάσο και Σούλα να τον απειλούν χειρονομώντας. Ο Τίμος βέβαιος πλέον για την ασφάλειά του αποχωρεί με αργά και σταθερά βήματα!


Ο Τοίχος

Σύνοψη

Το παιχνίδι της συμβίωσης.

Περίληψη

Στο κελί- που μεταφορικά θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε μας εγκλωβίζει- δύο άντρες περιμένουν μαζί το τέλος της ζωής τους. Η δυνατότητα να φύγουν- να γλιτώσουν τους έχει δοθεί. Δεν το επιλέγουν. Ο φόβος για το άγνωστο όταν θα βγούν έξω και χωρίσουν τους κρατά μαζί στο κελί να περιμένουν.


Ο φαρμακοποιός

Σύνοψη

Ένα μάθημα απαισιοδοξίας από την εύθυμη πλευρά. Οι προσπάθειες ενός φαρμακοποιού να μετακινηθεί ένα παρατημένο αυτοκίνητο μπροστά απ΄ το φαρμακείου του, φέρνουν στην επιφάνεια την αδυναμία των μηχανισμών του «συστήματος» να λύσει και το πιο απλό ζήτημα. Εκεί που ο φαρμακοποιός έχει απογοητευθεί, απροσδόκητα, ως από μηχανής θεός, εμφανίζεται η λύση στα πρόσωπα δύο πλανόδιων παλιατζήδων. Μόνο που η λύση φαίνεται προσωρινή.

Περίληψη

Ο φαρμακοποιός ένας άντρας γύρω στα 40 έχει ένα φαρμακείο σ΄ ένα στενό δρόμο σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή. Η πελατεία του είναι κυρίως ηλικιωμένοι. Μια μέρα παρκάρει μπροστά απ΄ το φαρμακείο του, το παλιό τρακαρισμένο αυτοκίνητο του, ένας κοντός φαλακρός κύριος. Το παλιό αυτοκίνητο μένει ακινητοποιημένο εκεί για πολύ καιρό και σιγά σιγά γίνεται εστία μόλυνσης. Ο φαρμακοποιός αναλαμβάνει να ειδοποιήσει τις αρχές για να φροντίσουν να μεταφερθεί το εγκαταλειμμένο, κατά την γνώμη του, αυτοκίνητο από εκεί, αλλά,... παρά και την φαινομενικά καλή θέληση ενός αστυνομικού της ομάδας Ζ, και ενός υπαλλήλου του Δήμου το αυτοκίνητο παραμένει στην θέση του. Τελικά εκεί που ο φαρμακοποιός είχε απογοητευθεί, το παλιό αυτοκίνητο απομακρύνεται νύχτα από την παρέμβαση δυο παλιατζήδων. Οι παλιατζήδες αυτοί γυρόφερναν την περιοχή μ΄ ένα ημιφορτηγάκι μαζεύοντας τα παλιά εγκαταλειμμένα αντικείμενα και φαίνεται ότι είχαν σταμπάρει από καιρό το εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο. Καθώς απομακρύνονται οι παλιατζήδες με την «λεία» τους πίσω τους εμφανίζεται ο οδηγός του παλιού αυτοκινήτου, ο κοντός φαλακρός κύριος, διαμαρτυρόμενος ότι τον έκλεψαν. Πολύ σύντομα, την κενή θέση μπροστά απ΄ το φαρμακείο, καταλαμβάνει ένα άλλο παλιό αυτοκίνητο.


Ο ΦΙΛΟΣ

Σύνοψη

Στον 21ο αιώνα υπάρχουν ακόμα άντρες που βλέπουν τις γυναίκες… Στην γειτονιά μιας συνοικίας των Αθηνών μια καταπιεσμένη γυναίκα βρίσκει συμπαράσταση σ’ένα μικρό μπόμπιρα.

Περίληψη

Ο Θράσος κλασσικός … Έλληνας ξεκινάει την ημέρα του με φωνές. Η Ευα μια γυναίκα που ασχολήθηκε μια ζωή μόνο με τα οικιακά αφού έτσι το ήθελε ο σύζυγος, αφήνει στην άκρη τις προσωπικές της επαφές και τις ανάγκες της και τρέχει.


Ο φίλος μου, ο Μπριν, δεν είναι Παναθηναϊκός

Σύνοψη

Ο μικρός Γιαννάκης προσπαθεί να πει στον πατέρα του τι έχει μάθει από τον φίλο του τον Μπριν, για το χρώμα της Γης, τα αστέρια στον ουρανό και το λόγο που εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι. Ο πατέρας του τον αντιμετωπίζει συγκαταβατικά, προσπαθώντας ταυτόχρονα να παρακολουθήσει έναν αγώνα Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Μήπως, όμως, αυτά που ακούει, χωρίς να τα προσέχει, έχουν μεγαλύτερη σημασία από το αποτέλεσμα του αγώνα;

Περίληψη

Ο μικρός Γιαννάκης έχει πολλές απορίες, όπως όλα τα παιδιά της ηλικία του. Τι χρώμα έχει η Γη από ψηλά; Γιατί εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι; Πόσα είναι τα αστέρια στον ουρανό; Θα τις διατυπώσει όλες στον πατέρα του, ο οποίος δεν θα τους δώσει μεγάλη σημασία, αφού την ίδια ώρα διεξάγεται το ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Η ροή του αγώνα θα απορροφήσει τον μπαμπά του Γιαννάκη, και έτσι θα αγνοήσει τις συχνές αναφορές του γιου του στο νέο του φίλο, με το παράξενο όνομα Μπριν, και τις απίστευτες εκδοχές που έχει δώσει στον γιο του για τις ίδιες ακριβώς ερωτήσεις. Οι αρχικά διασκεδαστικές απαντήσεις του Μπριν, σύντομα αρχίζουν να διαμορφώνουν μια ανησυχητική εικόνα, αλλά ο αγώνας είναι πολύ συναρπαστικός για να το αντιληφθεί ο πατέρας του Γιαννάκη. Η μόνη στιγμή που θα ανησυχήσει είναι όταν θα τον χάσει από τα μάτια του, γιατί φοβάται ότι σκαρώνει καμιά καινούρια σκανταλιά. Μήπως, όμως, έπρεπε να φοβάται για κάτι πολύ σοβαρότερο;


Ο φίλος του ποιητή

Σύνοψη

Ποιος ενδιαφέρεται για την ποίηση; Απόψεις και υπαινιγμοί κατά το διάλογο ενός διευθυντή εκδόσεων μ’ έναν ποιητή.

Περίληψη

Ο διευθυντής μεγάλου εκδοτικού οίκου υποδέχεται έναν ποιητή του οποίου η συλλογή βρίσκεται υπό κρίση για έκδοση. Μέσα από τη συζήτησή τους έρχονται στην επιφάνεια ζητήματα που αφορούν στη διαμόρφωση του ευρύτερου λογοτεχνικού πεδίου. Παρίσταται η άμεσα ενδιαφερόμενη Μούσα.


Ο Φρανκ Σάλλιβαν είναι νεκρός

Σύνοψη

Πρόκειται για ένα στιγμιότυπο ταινίας νουάρ. Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα μπαρ όπου συναντιούνται οι κεντρικοί ήρωες της ιστορίας. Ανταλλάσσουν πληροφορίες και ετοιμάζουν το όχι και τόσο νόμιμο επόμενο βήμα τους. Παράλληλα υπάρχει ένα ειδύλλιο μεταξύ του ενός άντρα και της σερβιτόρας του μαγαζιού, το οποίο κατά πώς φαίνεται είναι ατελέσφορο.

Περίληψη

Η σκηνή ανοίγει με τη σερβιτόρα να μαζεύει ένα τραπέζι. Από την κατάσταση του χώρου καταλαβαίνουμε ότι η ώρα είναι προχωρημένη, καθώς το μαγαζί είναι μισοάδειο και ακατάστατο. Σε ένα τραπέζι κάθεται ένας άντρας και από τη συμπεριφορά τους, φαίνεται ότι αυτός κι η κοπέλα γνωρίζονται και μάλιστα καλά. Στο τραπέζι καταφθάνει κι ένας δεύτερος άντρας, “φίλος”/συνεργάτης του πρώτου. Οι δυο τους συζητούν για τις υποθέσεις τους, για την κατάληξη των υπόλοιπων “φίλων”/συνεργατών τους και για το επόμενο βήμα τους. Από τη συζήτηση και το ύφος τους καταλαβαίνουμε ότι είναι μπλεγμένοι άσχημα και πρόκειται να μπλέξουν κι άλλο, ενώ και η σχέση μεταξύ του ενός και της κοπέλας φαίνεται πως δε θα προχωρήσει.


Ο Φωτογράφος

Σύνοψη

Ένας φωτογράφος αναζητά ένα θέμα για φωτογράφιση. Στη "διαδρομή" του για την αναζήτηση θέματος, παρατηρεί οτι όπου κι αν κινηθεί δεν υπάρχει κανείς. Ψάχνει απεγνωσμένα ένα φωτογραφικό κάδρο. Στήνει τον τρίποδά του αλλά δεν αποφασίζει να φωτογραφίσει. Δεν βρίσκει τίποτα που να τον συγκινει. "Καταδικασμένος" στην φωτογραφική μοναξιά του, γυρίζει σπίτι του και φωτογραφίζει τον εαυτό του να αυτοκτονεί..

Περίληψη

Ένας φωτογράφος αναζητά ένα θέμα για φωτογράφιση. Στη "διαδρομή" του για την αναζήτηση θέματος, παρατηρεί οτι όπου κι αν κινηθεί δεν υπάρχει κανείς. Ψάχνει απεγνωσμένα ένα φωτογραφικό κάδρο. Στήνει τον τρίποδά του αλλά δεν αποφασίζει να φωτογραφίσει. Δεν βρίσκει τίποτα που να τον συγκινει. "Καταδικασμένος" στην φωτογραφική μοναξιά του, γυρίζει σπίτι του και φωτογραφίζει τον εαυτό του να αυτοκτονεί..


Ο χρόνος είναι Εχθρός

Σύνοψη

Μια βροχερή μέρα ένα φορτηγό μεταφορών βγάζει αλάρμ και σταματά. Δυο γυναίκες κινούνται αντίθετα από τα απέναντι πεζοδρόμια του ιδίου δρόμου. Δυο αντίθετες πορείες, δυο αντίθετες ζωές. Ένας καθρέπτης διπλής όψης που ξεφορτώνεται ,Ήχος από φρενάρισμα. Μια ζωή χάνεται Δυο ζωές η μια απέναντι στην άλλη, τα μάτια της μιας απέναντι στης άλλης………..

Περίληψη

Μια βροχερή μέρα ένα φορτηγό μεταφορών βγάζει αλάρμ και σταματά. Δυο γυναίκες κινούνται αντίθετα από τα απέναντι πεζοδρόμια του ιδίου δρόμου. Η Έλενα υψηλόβαθμο στέλεχος σε εταιρεία που έχει θυσιάσει τα πάντα για την καριέρα της μόλις έχει μάθει πως πάσχει από ενδομητριωση και δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Η Μαρία από την άλλη προχωρεί μαζί με τον γιο τον Ιάσωνα που κλαίει γοερά. Έχει αγανακτήσει γιατί θυσίασε την καριέρα για την προσωπική της ευτυχία. Θεωρεί ότι το μόνο που κάνει πια είναι να υπηρετεί όλους τους άλλους Ένας καθρέπτης διπλής όψης που ξεφορτώνεται , και καθεμιά κοντοστέκεται και βλέπει το είδωλο της Ήχος από φρενάρισμα. Ο καθρέπτης σπάει μια ζωή χάνεται και Η ζωή της μιας έρχεται αντιμέτωπη με την ζωή της άλλης. Ότι έχεις δεν έχω και είναι αυτό που θέλω!!!


Ο Ψεκασμός

Σύνοψη

Μια κοπέλα που λόγω της κρίσης στην Ελλάδα καταφεύγει να κάνει ένα επάγγελμα που δεν έχει σπουδάσει αλλά το γνωρίζει καλά, για χάρη της μητέρας της.

Περίληψη

Η Αγγελίνα ντυμένη γκέισα σ' ένα φανάρι της Αθήνας μαζεύει λεφτά για το λαό της Ιαπωνίας. Δώρο της για αυτούς που δίνουν το υστέρημά τους ένα σάκε. Ένα παραδοσιακό ποτό των γιαπωνέζων. Η Αθήνα περνά μια δύσκολη περίοδο και φαίνεται στο κόσμο που κυκλοφορεί και στο τρόπο που κυκλοφορεί. Κάποια πλουσιόπαιδα σταματάνε και τη πειράζουν. Η ίδια παραμένει ατάραχη. Μια ηρεμία την χαρακτηρίζει. Ένας αστυνομικός σταματά να τη σώσει από αυτά τα παιδιά. Της ζητά τα χαρτιά της και όχι μόνο. Η Αγγελίνα ξυπνά στο φτωχικό της δωμάτιο που κάποτε είχε γνωρίσει δόξες. Κλαίει πάνω από το πτυχίο της. Η μητέρα της την διακόπτει ζητώντας της λεφτά για να παίξει μπιρίμπα με μια τράπουλα που βρήκαν στα τείχη του Ψυχικού. Η μητέρα της βρίσκεται σ' ένα δικό της κόσμο που αρνείται να βγει όσο και αν καταλαβαίνει τη συμβαίνει.Η Αγγελίνα της δίνει ψεύτικες ελπίδες. Ο ψεκασμός φταίει για την κατάντια μας.


Οδηγίες χρήσεως

Σύνοψη

Η Τζούλια αγόρασε το τελευταίο μοντέλο του οικιακού βοηθού. Το παρήγγειλε με αντρικά χαρακτηριστικά και του έδωσε και το όνομα Ρόμπο. Και τον είχε προγραμματίσει να είναι ευγενικός, υπάκουος και γρήγορος.Όμως κάτιι πήγε στραβά και η Τζούλια το πλήρωσε πολύ ακριβά.

Περίληψη

Η Τζούλια είχε βαρεθεί το πλύσιμο, το σιδέρωμα, το μαγείρεμα και όλα αυτά. Τώρα αυτό το ρομπότ, της έκανε όλες τις δουλειές. Επί πλέον μπορούσε να το προγραμματίσει να μιλάει, να αναγνωρίζει πρόσωπα και φωνές, αλλά και να έχει όποιο χαρακτήρα θέλει. Το παρήγγειλε με αντρικά χαρακτηριστικά και του έδωσε και όνομα. Τον φώναζε Ρόμπο. Και τον είχε προγραμματίσει να είναι ευγενικός, υπάκουος και γρήγορος. Όμως κάτιι πήγε στραβά και η Τζούλια το πλήρωσε πολύ ακριβά. Τι έφταιξε; Μήπως δεν τον προγραμμάτισε καλά; Μήπως ο Ρόμπο ήταν ελαττωματικός; Μήπως δεν διάβασε καλά τις οδηγίες χρήσεως; Ή μήπως έπρεπε να βάλει κάποια όρια στην συμπεριφορά του Ρόμπο αλλά και τη δική της;


Οδός Βαλταδώρου

Σύνοψη

Πρόκειται για τη ζωή ενός ηλικιωμένου άνδρα γύρω στα εβδομήντα, του Αριστοτέλη Κ. ο οποίος επαναλαμβάνει τη βαρετή καθημερινότητα του ανεξάρτητα από τι μέρα ή τι εποχή είναι, επιδιδόμενος κυρίως σε μια και μοναδική απόλαυση: να διαβάζει τα αγγελτήρια θανάτου.

Περίληψη

Στο σενάριο μου δεν υπάρχουν διάλογοι αλλά μόνο ήχοι και εικόνες που αποτυπώνουν τη ζωή του βασικού ήρωα - του Αριστοτέλη Κ., ο οποίος είναι περίπου εβδομήντα ετών και ζει αποκομμένος από τον κόσμο και τους δικούς του. Η ιστορία ξετυλίγει την καθημερινότητά του που ουσιαστικά περιορίζεται σε μια σειρά από επαναλαμβανόμενες μηχανικές κινήσεις, όπως το να ξυπνάει το πρωί, να μένει για αρκετά λεπτά στο κρεβάτι με ένα βλέμμα απλανές, να σηκώνεται, να κάνει καφέ και ύστερα να βγαίνει για λίγο έξω για μια σύντομη βόλτα, ικανοποιώντας την μοναδική του ίσως απόλαυση: να διαβάζει σε μια από τις κολώνες της γειτονιάς του τα αγγελτήρια θανάτου (κηδειόχαρτα).


Οδός Καβάφη

Σύνοψη

Είσαι μόνος ανάμεσα στο πλήθος. Τόσος κόσμος τριγύρω και καμιά βοήθεια, αδιαφορία παντού..ή σχεδόν παντού.. Γιατί υπάρχουν και οάσεις ανθρωπιάς.

Περίληψη

Σε ένα πολυσύχναστο δρόμο μια κοπέλα ζητάει βοήθεια από τους περαστικούς αλλά κανείς δεν της δίνει σημασία. Όλοι την προσπερνάνε και αδιαφορούν. Νομίζουν ότι είναι επαίτης, μικροπωλητής, πλασιέ, ναρκομανής ενώ αυτή το μόνο που θέλει να ρωτήσει είναι που βρίσκεται η οδός Καβάφη. Η βοήθεια θα έρθει από έναν ρακένδυτο τύπο ο οποίος παρατηρεί πιο πολύ τη ζωή από τον καθένα μας.


οδόσημο

Σύνοψη

Ο Ν. εμφανίζεται την ημερομηνία του θανάτου του, για να επισκεφτεί αγαπημένα του πρόσωπα και το εικονοστάσι στο σημείο του δρόμου, που συνέβη το μοιραίο.

Περίληψη

Ο Ν. συναντά διαδοχικά έναν γκαραζιέρη και ένα γέροντα, χωρίς να τους μιλά. Ο γέροντας επισκέπτεται τον γκαραζιέρη και συζητούν για την παράδοξη επίσκεψη του Ν.. Ο τελευταίος πηγαίνει σε ένα οδόσημο απώλειας: ένα εικονοστάσι του δρόμου, το οποίο διακοσμείται με τη φωτογραφία του Ν.


Οι άντρες δεν κλαίνε

Σύνοψη

Η απρόσμενη επίσκεψη ενός ταλαιπωρημένου, άστεγου και άρρωστου νεαρού, στο σπίτι ενός τραπεζικού στελέχους, αναβιώνει το παρελθόν και ανατρέπει με τραγικό τρόπο την ήρεμη και τακτοποιημένη ζωή του.

Περίληψη

Ενα χειμωνιάτικο πρωινό με καταιγίδα, ο 20χρονος νεαρός Ηλίας εισβάλλει μουσκεμένος από τη βροχή στο σπίτι του 30χρονου Πέτρου. Η εριστική συμπεριφορά του Ηλία, που δείχνει να υποφέρει από κάποια αρρώστια, δημιουργεί ανησυχία στον Πέτρο, αλλά ταυτόχρονα θέτει τη μνήμη του σε λειτουργία. Θυμάται ότι γνωρίστηκαν κάποιο βράδυ, πριν τρία χρόνια, σ’ένα Gay Bar. Η ανησυχία του Πέτρου γίνεται εντονότερη, όταν λίγο αργότερα ο Ηλίας κάνει χρήση ναρκωτικών στην τουαλέτα του. Ο Πέτρος προσφέρει χρήματα στον Ηλία και του ζητά να φύγει απ’το σπίτι του. Ο Ηλίας, που συμπεριφέρεται σα να έχει βρει ήδη καταφύγιο, παρακαλεί τον Πέτρο να τον φιλοξενήσει, προβάλλοντας την αδυναμία του να επιβιώσει στους παγωμένους δρόμους. Στην άρνηση του Πέτρου, εξομολογείται ότι δεν τον πήραν στον στρατό, αφού μια εξέταση αίματος που έκανε, απέδειξε ότι είναι φορέας του “χειρότερου” ιού. Πανικόβλητος ο Πέτρος ζητά τώρα εντονότερα απ’ τον Ηλία να φύγει. Ο Ηλίας εξοργίζεται απ’την αναλγησία του Πέτρου. Συγκρούονται. Ο Ηλίας τον απειλεί με τη μολυσμένη σύριγγα που χρησιμοποίησε πριν λίγο στην τουαλέτα. Ο Πέτρος αντιστέκεται. Στην πορεία θύμα και θύτης αλλάζουν ρόλους. Ο Ηλίας αποκαλύπτει ότι ο φορέας που του “φόρεσε” την αρρώστια, ήταν ο ίδιος ο Πέτρος, όταν πριν τρία χρόνια παρασύρθηκε απ’αυτόν στην τουαλέτα του Gay Bar. Κεραυνόπληκτος ο Πέτρος, αν και οι μνήμες του επιβεβαιώνουν την ιστορία του Ηλία, αρνείται να δεχτεί την αλήθεια και καλεί την αστυνομία. Ο Ηλίας αναγκάζεται να τον χτυπήσει, τραυματίζοντάς τον στο κεφάλι. Λίγο αργότερα ο Πέτρος, συντριμμένος από τη γνώση της ανεκδήλωτης ακόμα αρρώστιας που κουβαλά στο αίμα του, αλλά και τραυματισμένος από το χτύπημα στο κεφάλι, αποδέχεται στωικά την κατάστασή του και αφήνεται στην περίθαλψη του Ηλία. Τους αφήνουμε κι εμείς σαν ένα “αταίριαστο”, πληγωμένο ζευγάρι, που θα τολμήσει να ξεπεράσει τον εφιάλτη της αρρώστιας, με βασικό όπλο την επίγνωση, την συμπόνια και την ανθρωπιά που τους απέμεινε.


Οι άποικοι

Σύνοψη

Προκειτε για την Γη και τον πολιτισμό του όχι πάρα πολλή μακρινού μέλλοντος αλλά και τις αδικίες προς τους συνανθρώπους μας οι οποίες πάντα υπήρχαν όπως και συνεχίζουν να υπάρχουν.

Περίληψη

Σκηνή Πρώτη. Βρισκόμαστε στο έτος 2250 και ζούμε το μαράζωμα της Γης. Οι άνθρωποι είναι τελικά έτοιμοι για το μεγάλο βήμα της αποίκισης σε άλλον πλανήτη...το όνομα αυτής Νέα Γη Οι άνθρωποι όπως με τα σημερινοί δεδομένα οι περισσότεροι φτωχοί δύστυχος δεν θα μπορέσουν να έχουν την ευκαιρία να ζήσουν κάπου καλύτερα,και οι καθημερινές Φυσικές καταστροφές τους γονατίζουν ακόμα περισσότερο,σε μια σχεδόν διαλυμένη Γη δεν έχουν μείνει και πολλά εκτός τις ελπίδας Σκηνή Δεύτερη Στο σπίτι μιας φτωχής οικογενείας ένας πατέρας προσπαθεί να εξηγήσει στον γιο του πως πρέπει να συνεχίσει να ελπίζει ανεξαρτήτως τις περιστάσεις Πατέρας στον γιο. ``έχε πιστή αγόρι μου,εάν την χάσεις τότε τα έχεις χάσει όλα`` Γιος στον πάτερα. `` μα πάτερα πως μπορώ να έχω πίστη όταν με έχουν καταδικάσει σε θάνατο πριν καν την γέννηση μου? Λάγο αργότερα όλα τα ΜΜΕ μεταδίδουν την μεγάλη φυγή...ολόκληρες κυβερνήσεις στρατιωτικοί,γιατροί,επιστήμονες εργάτες επιχειρηματίες και όλοι αυτοί που έχουν να πληρώσουν φεύγουν...είναι ταξίδι χωρίς επιστροφή...και μετά η σιωπή...το σκοτάδι παντού Πίσω έμεινε όλος ο φτωχός κόσμος...χωρίς τις κυβερνήσεις...χωρίς αστυνομία χωρίς γιατρούς δάσκαλους χωρίς τίποτα..αφεθείς στην τύχη τους όλοι. Τα πάντα μεμιάς σταματήσαν,σιωπή και σκοτάδι από τα μόνιμα σύννεφα που υπάρχουν στην μολυσμένη και ετοιμοθάνατη Γη Σκηνή Τρίτη Μετά από 50 χρόνια στην παλιά Γη έχουν χτυπήσει όλα τα κακά που μπορούσαν να υπάρξουν...οι εποιζησοντες είναι λίγοι μόνο και διασκορπισμένοι παντού,περιφερόταν σαν φαντάσματα σε άλλοτε μεγαλοπρεπείς μεγαλουπόλεις μα τώρα ερήμους Στην Νέα Γη υπάρχει αφθονία πόρων με τον πολιτισμό να ανθίζει και πάλι,με τους ανθρώπους να μην σκεφτοντε για άλλη μια φορά το αύριο,παντού συμφέροντα διαφθορά δολοφονίες ναρκοτοικα ποτέ τίποτα δεν είναι αρκετό... τότε ερχετε η βροχή...ι πύρινη βροχή,ερχετε η βροχή των κωμμητων,δεν υπάρχει μέρος να κρυφτείς καθώς η καταστροφή είναι τέτοια που ολόκληρη ι Νέα Γη καταστρεφετε...η σκόνη που σηκώνετε θα διαρκέσει για πολλές δεκαετίες και τίποτα δεν μπορεί να επιβειωσει. Είναι όλοι νεκροί Πίσω στην παλιά Γη οι άνθρωποι που έμειναν εκεί χτίζουν και πάλι από την αρχή έχοντας μάθει και ζήση πλέον την καταστροφή. Το παιδί που του είχε πει ο πατέρας του να μην χάσει ποτέ την ελπίδα του έχει τώρα δικό του γιο Ο γιος προς τον πάτερα. `` Πατέρα..πως είναι ποτέ δυνατόν να ξαναχτίσουμε τον πολιτισμό όπως ήταν πριν?`` Πατέρας στον γιο. ``έχε πιστή αγόρι μου,εάν την χάσεις τότε τα έχεις χάσει όλα`` έτσι η Γη ξαναχτιστεικε..ακόμα ποιο σοφά και συνετά,και η ανθρωπότητα κατάφερε να επιβειωσει και να γίνει σοφότερη από πριν.


Οι γελασμένοι μαθηματικοί

Σύνοψη

Αντιμετωπίζουμε το διαχρονικά γνωστότερο θεώρημα των μαθηματικών, δηλαδή το πυθαγόρειο θεώρημα. Μια ελάχιστη και αναγκαία ιστορική και συγχρόνως φανταστική αναδρομή, μας εισάγει στο θεώρημα. Αυτό αντιμετωπίζεται με μαθηματικά μέσα, όπως αυτά διδάσκονται σήμερα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια όλου του κόσμου. Αποτέλεσμα είναι η ανατροπή του θεωρήματος με τρόπο απλό και κατανοητό, χωρίς την εισαγωγή ουδενός νέου αξιώματος, όρου ή νέας άποψης. Απλά δείχνεται το σφάλμα της απόδειξης.

Περίληψη

Βρισκόμαστε στο 700 π. Χ. όπου σε μία σύντομη σκηνή μαθαίνουμε ή θυμόμαστε εκ νέου το πυθαγόρειο θεώρημα. Στη σκηνή αυτή αφήνεται αναπόδεικτο υπονοούμενο για το λάθος που διαχρονικά συνοδεύει κάθε απόδειξη της ορθότητας του πυθαγορείου. Σήμερα μάλιστα, υπάρχουν περισσότερες από 500 ταξινομημένες αποδείξεις της ορθότητάς του – όλες εσφαλμένες. Η υπόδειξη του σφάλματος, ενεργοποιεί την έννοια ΜΟΝΟΣΗΜΑΝΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ στα μαθηματικά, που σημαίνει ότι με τα ίδια δεδομένα και τις ίδιες πράξεις, δεν μπορεί ένας συλλογισμός και ο συμπερασμός του, να είναι συγχρόνως ορθός και ψευδής. Η απόδειξη του σφάλματος του περίφημου θεωρήματος γίνεται επί υπαρκτών δημοσιευμένων αποδείξεων – εφαρμογών του πυθαγορείου στη φύση (πλακοστρώσεις), από τον εξαίρετο καθηγητή μαθηματικών του πανεπιστημίου Κρήτης πολυγραφότατο συγγραφέα κύριο Πάρη Πάμφιλο και την προηγηθείσα χρονικά, ίδιας απόδειξης, από την καθηγήτρια μαθηματικών κυρία Μαλβίνα Παπαδάκη σε κείμενό της που φιλοξενούν οι σελίδες της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Η ανατροπή του θεωρήματος είναι απλούστατη και ανασκολοπίζει τα μέχρι σήμερα γνωστά μαθηματικά. Ο υπογράφων, απευθύνθηκε στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία σχετικά με το θέμα και στο σενάριο αναφέρεται το αποτέλεσμα της εκεί παρουσίας του με σχετική ανακοίνωσή της. Ουδέν νέο εισάγεται από μέρους μου στα μαθηματικά για την ανατροπή του θεωρήματος, παρά μόνο εξετάζω το ορθό ή εσφαλμένο των προτεινομένων εφαρμογών του πυθαγορείου στη φύση από τους αξιότιμους κ.κ. καθηγητές. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι οι καθηγητές ενεργούν σύμφωνα με τα ισχύοντα μαθηματικά προβαίνοντας σε εφαρμογή του πυθαγορείου με πλακοστρώσεις. Είναι ολοφάνερο πως δεν συμμερίζονται τις απόψεις της Επιτροπής Ευκλείδης Β΄ της ΕΜΕ και θεωρούν ότι το πυθαγόρειο ισχύει και στη φύση. Όμως, καμία αναφορά στην ιστορική διαδρομή του θεωρήματος αυτού - πριν από την παράστασή μου στην ΕΜΕ - δεν κάνει λόγο για εξαιρέσεις επί της ισχύος του και έτσι οι κ.κ. καθηγητές δεν παραβιάζουν κανέναν μαθηματικό κανόνα. Αυτό σημαίνει ότι η ανακοίνωση της ΕΜΕ που στηρίζει το πυθαγόρειο με εισαγωγή ερμηνείας, μετά από 2700 χρόνια για να μη δεχτεί την ανατροπή του – θέλει κότσια που δεν υπάρχουν μάλλον στους Έλληνες μαθηματικούς – είναι απλά προσχηματική με συντεχνιακή αντίληψη. Λυπάμαι. Δείχνω το σφάλμα και αυτό αρκεί για την ανατροπή του πυθαγορείου που δεν μπορεί να είναι και σωστό και λάθος συγχρόνως. Μία απόδειξη μη ισχύος συνεπάγεται καταστροφή της ισχύος του θεωρήματος. Εύχομαι κάποτε να υπερβούν οι μαθηματικοί τους δισταγμούς τους να αναγνωρίσουν ότι κάνουν σφάλμα επί 2700 χρόνια στηρίζοντας ένα εσφαλμένο θεώρημα, είτε ευρίσκομαι σε φυσική παρουσία, είτε σε φυσική απουσία από τούτη τη ζωή.


Οι Δυο μας

Σύνοψη

Ένα από αυτά τα μουντά γεμάτα υγρασία βράδια της επιστροφής από τις διακοπές, μια γυναίκα Γυρίζει στο σπίτι της αγκαλιά με τις αναμνήσεις των διακοπών της, στον δρόμο της, κάποιος θέλει να τις κλέψει…

Περίληψη

Μία γυναίκα, επιστρέφοντας από τις διακοπές της, δέχεται επίθεση από έναν ληστή. Αφήνοντας τις βαλίτσες της και βάζοντας το στα πόδια, δίνει στον ληστή την εντύπωση ότι πάνω της κουβαλάει κάτι πολύ μεγαλύτερης αξίας... Μετά από ένα σύντομο αλλά κουραστικό κηνυγητό, ο ληστης καταφέρνει να ακινητοποιήσει την κοπέλα. Με λύπη όμως σηνειδητοποιεί ότι αυτό που προστάτευε η κοπέλα δεν έχει καμία αξία, ή τουλάχιστον, δεν έχει καμία αξία για αυτόν...


Οι Μάσκες

Σύνοψη

Ένας άνθρωπος που φορούσε μία ζωή μάσκες. Διαφορετική μάσκα με την σχέση του, διαφορετική με τον προϊστάμενο και με τον υφιστάμενό του, διαφορετική με τους φίλους του. Όταν τελικά συνειδητοποιεί ότι φοράει μάσκες όλη του τη ζωή, την βγάζει και βλέπει τον εαυτό του για πρώτη φορά, χωρίς να τον αναγνωρίζει.

Περίληψη

Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τον άγνωστο χωρίς όνομα ήρωα μας ο οποίος ξυπνάει και ζει μία μέρα σαν όλες τις άλλες, με τα προσωπεία που έχει δημιουργήσει και του έχουν δημιουργήσει άλλοι για τον εαυτό του. Τον βλέπουμε στις καθημερινές εκφάνσεις της ζωής του, σε κομμάτια που όλοι μας λίγο ή πολύ τα ζούμε. Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτή η μέρα θα είναι η πρώτη μέρα που θα συνειδητοποιήσει ότι φοράει μάσκες, όταν θα δει τον φίλο του χωρίς μάσκα. Η συνειδητοποίηση θα τον αφήσει με την απορία του ποιος πραγματικά είναι. Η πρώτη μέρα της πραγματικής ζωής του θα ξεκινήσει.



σελίδα: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49