Εδώ και 34 χρόνια χαράζω δρόμους με το κεφάλι μου και το πρωί τους ψάχνω με τα πόδια μου. Βλέπω κι άλλους δίπλα μου, μου αρέσει να είμαστε πολλοί, ήρωες πραγματικοί, με σάρκα και οστά και να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον. Κάπως έτσι, γράφτηκε ένα μυθιστόρημα, ένα διήγημα (υπό έκδοση), μερικά παιδικά σενάρια για clay animation (θρυλικά παμπάλαια γυρίσματα), ό,τι έγραψα σε ένα εξάμηνο σεμινάριο οπτικοακουστικών μέσων που παρακολούθησα (επί Σημίτη) και τέλος το ακόλουθο σενάριο.