Σύνολο μελών: 12757

Είσοδος και εγγραφή μελών








































Τυχαίες ταινίες

Δωμάτιο μηδέν
Δημήτρης Παπαθανάσης
2010
Αποχαιρετώντας
Ρηνιώ Δραγασάκη
2005
Κατάληψη
Αλέξανδρος Χαντζής
2009
Ο μικρός Ινδιάνος
Σταύρος Στάγκος
2002
Exodus 2 - Αλί και Σοράγια (ντοκιμαντέρ)
Άννα Αντωνοπούλου
2017

"Πνοές" (Video Αrt με ποιήματα ελλήνων ποιητών) | "Souffles" (vidéo art contenant des grandes œuvres de la littérature grecque) | "Breathings" (video art that portrays great works of greek literature) - 2015

1. Κωνσταντίνου Καβάφη Ένας γέρος" (Ακουστικό) / "An Old Man" by C.P.Cavafy (Acoustic)







"An Old Man" by C.P.Cavafy



Ένα από τα videoart εικαστικής διάθεσης πάνω σε έργα γνωστών ποιητών, που συνθέτουν τις "Πνοές", που, από την απαγγελία ως τη σκηνοθεσία και από την οπτική ως την μουσική επένδυσή τους, αποτελούν, εξ ολοκλήρου, προσωπική κατάθεση του σκηνοθέτη Κυριάκου Χατζημιχαηλίδη.

"Ἕνας γέρος"

Στοῦ καφενείου τοῦ βοεροῦ τό μέσα μέρος
σκυμένος στό τραπέζι κάθετ’ ἕνας γέρος˙
μέ μιάν ἐφημερίδα ἐμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Καί μές στῶν ἄθλιων γηρατειῶν τήν καταφρόνια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τά χρόνια
πού εἶχε καί δύναμι, καί λόγο, κ’ ἐμορφιά.

Ξέρει πού γέρασε πολύ˙ τό νοιώθει, τό κυττάζει.
Κ’ ἐν τούτοις ὁ καιρός πού ἦταν νέος μοιάζει
σάν χθές. Τί διάστημα μικρό, τί διάστημα μικρό.

Καί συλλογιέται ἡ Φρόνησις πῶς τόν ἐγέλα˙
καί πῶς τήν ἐμπιστεύνταν πάντα – τί τρέλλα! –
τήν ψεύτρα πού ἔλεγε˙ «Αὔριο. Ἔχεις πολύν καιρό.»

Θυμᾶται ὁρμές πού βάσταγε˙ καί πόση
χαρά θυςίαζε. Τήν ἄμυαλή του γνῶσι
κάθ’ εὐκαιρία χαμένη τώρα τήν ἐμπαίζει.

... Μά ἀπ’ τό πολύ νά σκέπτεται καί νά θυμᾶται
ὁ γέρος ἐζαλίσθηκε. Κι ἀποκοιμᾶται
στοῦ καφενείου ἀκουμπισμένος τό τραπέζι.


Schubert:
"Arpeggione"
(Sonata D821, II. Adagio)

Αφήγηση - Μοντάζ - Σκηνοθεσία
Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης



An Old Man 

At the noisy end of the café, head bent
over the table, an old man sits alone,
a newspaper in front of him.
 
And in the miserable banality of old age
he thinks how little he enjoyed the years
when he had strength, eloquence, and looks.
 
He knows he’s aged a lot: he sees it, feels it.
Yet it seems he was young just yesterday.
So brief an interval, so very brief.
 
And he thinks of Prudence, how it fooled him,
how he always believed—what madness—
that cheat who said: “Tomorrow. You have plenty of time.”
 
He remembers impulses bridled, the joy
he sacrificed. Every chance he lost
now mocks his senseless caution.
 
But so much thinking, so much remembering
makes the old man dizzy. He falls asleep,
his head resting on the café table. 

(C.P. Cavafy, Collected Poems. Translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard. Edited by George Savidis. Revised Edition. Princeton University Press, 1992) 

Schubert:
"Arpeggione"
(Sonata D821, II. Adagio)

Recitation - Editing - Directed by
Kyriakos Chatzimichailidis