Οι παλιάτσοι
Σενάριο
ΣΚΗΝΗ 1. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ/ΔΡΟΜΟΣ/ΜΕΡΑ
Ένας υψηλόσωμος και γεροδεμένος μουσικός του δρόμου έχει στάθει σε ένα δρομάκι, όπου μόλις έχει βγάλει το βιολί του από τη θήκη του, την οποία έχει στρέψει προς την πλευρά του δρόμου έτσι που να μπορούν οι περαστικοί να του αφήνουν χρήματα μέσα. Φοράει καμπαρντίνα, πρόχειρα ρούχα κι ένα μικρό καπέλο τύπου «Σαρλό». Με μια περίλυπη έκφραση ξεκινάει να παίζει ένα λυπητερό κομμάτι. Μια κύρια περνάει και του αφήνει ένα κέρμα, εκείνος σταματάει προς στιγμή να παίζει, της χαμογελάει ευχαριστώντας βγάζοντας μαζί και το καπέλο, του χαμογελάει κι εκείνη και συνεχίζει τον δρόμο της. Ο μουσικός παίρνει ξανά την ίδια περίλυπη έκφραση και συνεχίζει το λυπητερό του κομμάτι. Καθώς παίζει ένας αδέξιος ήχος τρομπέτας τον ενοχλεί και σταματάει. Ένας πιτσιρικός, αδύνατος, με πονηρή φάτσα έχει σταθεί απέναντί του. Έχει ρίξει στον δρόμο ανάποδα έναν μπερέ έτσι που να μπορούν οι περαστικοί να ρίχνουν και σε εκείνον. Κρατάει μια παλιά τρομπέτα και παίζει αδέξια. Ο βιολιστής κάνει νόημα θυμωμένος στον πιτσιρικό να φύγει. Ο πιτσιρίκος πολύ σοβαρός του γνέφει αρνητικά κάνοντας και με τον δείκτη του «όχι». Ο βιολιστής θυμώνει περισσότερο και του γνέφει ακόμα πιο θυμωμένος. Ο πιτσιρίκος τον αγνοεί και συνεχίζει να παίζει αδέξια την τρομπέτα του. Περνάει ένα νεαρό ζευγάρι, ο βιολιστής σπεύδει με την περίλυπη έκφραση να παίξει τη μελωδία στο βιολί του, όμως η ηχορύπανση που δημιουργείται οδήγει το ζευγάρι να απομακρυνθεί ενοχλημένο το δυνατόν συντομότερα. Ενώ συνεχίζουν να παίζουν ταυτόχρονα, αμέσως μετά περνάει ένας κύριος που μιλάει στο τηλέφωνο και πιο πίσω δυο νεαροί άντρες. Η ηχορύπανση οδηγεί κι αυτούς να απομακυνθούν γρήγορα. Οι δύο μουσικοί σταματούν να παίζουν. Ο βιολιστής πλησιάζει απειλητικά τον πιτσιρίκο, του φοράει άγαρμπα τον μπερέ, τον βουτάει σηκωτό από τη μπλούζα και τον πάει λίγα μέτρα παρακάτω, κάνοντας του νόημα να φύγει. Ο πιτσιρίκος περίλυπος φεύγει.
ΣΚΗΝΗ 2. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ/ΔΡΟΜΟΣ/ΜΕΡΑ
Ο βιολιστής στέκεται μόνος του πλέον στον δρόμο και παίζει τη μελωδία του. Την ώρα που τον πλησιάζει ένας περαστικός και πάει να ψάξει το πορτοφόλι του για να βρει λεφτά ένας ήχος τρομπέτας τους αποσπά την προσοχή. Εμφανίζεται πίσω από μια γωνία ο πιτσιρίκος με την τρομπέτα του γελώντας πονηρά. Ο περαστικός γελάει, ξεχνάει τον βιολιστή και συνεχίζει γελώντας τον δρόμο του. Ο βιολιστής κοιτάει θυμωμένος τον πιτσιρίκο, ο οποίος εξαφανίζεται.
ΣΚΗΝΗ 3. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ/ΔΡΟΜΟΣ/ΜΕΡΑ
Ο βιολιστής στέκεται και πάλι μόνος του και παίζει με το ίδιο περίλυπο ύφος τη μελωδία όταν ξαφνικά ο πιτσιρίκος –έχοντας τον πλησιάσει δίχως να το καταλάβει- τον πατάει με δύναμη και εξαφανίζεται. Ο βιολιστής κραυγάζει, ενώ δυο νεαρές περαστικές, που έχουν δει τη σκηνή γελάνε, καθώς περνάνε από μπροστά του.
ΣΚΗΝΗ 4. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ/ΔΡΟΜΟΣ/ΜΕΡΑ
Ο βιολιστής στέκεται γι ακόμη μια φορά μόνος και παίζει. Τον πλησιάζει μια ηλικιωμένη κυρία και πάνω που πάει να του αφήσει ένα κέρμα ένα κλάμα της αποσπά την προσοχή. Είναι ο πιτσιρίκος -πάντα κρατώντας την τρομπέτα του- ψευτοκλαίγοντας κι έχοντας κρεμάσει μια ταμπέλα «ΠΙΝΑΟ. ΙΜΕ ΩΡΦΑΝΟΣ». Η κυρία συγκινείται από τον πιτσιρίκο και αποφασίζει να δώσει σ’ εκείνον το κέρμα κι έπειτα φεύγει. Ο πιτσιρίκος γελάει πονηρά στον βιολιστή, ενώ ο βιολιστής κατεβάζει το κεφάλι απογοητευμένος πια. Ο πιτσιρίκος του σφυρίζει να τον κοιτάξει κι ύστερα δείχνει με τον δείκτη του πρώτα τον εαυτό του, έπειτα τον βιολιστή κι έπειτα ενώνει τους δείκτες του, προτείνοντάς του να παίξουν μαζί. Ο βιολιστής ξεφυσώντας τού γνέφει αναγκαστικά καταφατικά.
ΣΚΗΝΗ 5. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ/ΔΡΟΜΟΣ/ΜΕΡΑ
Ο βιολιστής και ο πιτσιρίκος στέκονται πλάι πλάι και παίζουν χαμογελαστοί μαζί μια χαρούμενη μελωδία. Οι περαστικοί περνάνε και τούς πετάνε κέρματα στον ήδη γεμάτο μπερέ του πιτσιρίκου.
ΤΕΛΟΣ